در مقیاس وسیعی از ویسکوزیته ، استرهای وینیل قبل از افزودن استایرن بین پلی استرها و رزین های اپوکسی قرار دارند. اثرات نازک بودن قابلیت کارایی و قدرت را دارد – “نازک شدن” قدرت را کاهش می دهد اما مسواک زدن یا اسپری را آسان تر می کند. این ماده نسبت به پلی استرها تحمل کشش بیشتری دارند. این باعث می شود که توانایی جذب ضربه بدون آسیب را داشته باشند.
همچنین احتمال بروز ترک خوردگی در برابر استرس کمتر است. این ماده در زنجیره مولکولی خود مکانهای باز کمتری دارد. این امر باعث مقاومت بسیار بیشتر آن در برابر نفوذ آب (“هیدرولیز”) می شود که می تواند .باعث تاول اسمزی شود. استرهای وینیل هنگام عمل آوری کمتر کوچک می شوند . این بدان معنی است که “آزاد شدن قبل” ورقه ورقه از قالب کمتر از اهمیت برخوردار است. استرهای وینیل نسبت به پلی استرها تحمل کشش بیشتری دارند. این باعث می شود که توانایی جذب ضربه بدون آسیب را داشته باشند.
همچنین احتمال بروز ترک خوردگی در برابر استرس کمتر است. پیوند عرضی استرهای وینیل از پلی استر برتر است. این بدان معنی است که استرهای وینیل بسیار موثرتر از پلی استرها به مواد هسته ای پیوند می خورند .و لایه لایه سازی مسئله کمتری است. حساسیت استرهای وینیل نسبت به پلی استرها نسبت به شرایط محیط (دما و رطوبت) کمتر است.
این ماده نسبت به پلی استرها گران ترند.زیرا محاسبات دقیق برای ارزیابی تأثیر هزینه یک پروژه مهم ساخت مانند یک قایق تفریحی لوکس مورد نیاز است. این به این دلیل است که باید نقاط قوت نسبی را در نظر بگیریم.برای دستیابی به مقاومت مشخص می توانید .از وینیل استر کمتر استفاده کنید. هر دو رزین در معرض ‘گچ زدن’ هستند.تجزیه UV در سطح – مگر اینکه ماده افزودنی در مخلوط گنجانده شود.