موم پارافین
شرکت تولیدی-بازرگانی شیمیاپلیمر
موم پارافین (یا موم نفتی) جامد بی رنگ نرمی است که از نفت، زغال سنگ یا شیل نفتی به دست می آید که از مخلوطی از مولکول های هیدروکربن حاوی بین بیست تا چهل اتم کربن تشکیل گردیده است. در دمای اتاق جامد است و بیش از 37 درجه سانتیگراد (99 درجه فارنهایت) شروع به ذوب شدن می کند.و نقطه جوش آن بالاتر از 370 درجه سانتیگراد (698 درجه فارنهایت) است.کاربردهای متداول پارافین واکس عبارتند از روانکاری، عایق الکتریکی و شمع.موم پارافین رنگ شده را می توان به مداد رنگی تبدیل کرد. متمایز از نفت سفید و سایر فرآورده های نفتی است که گاهی اوقات پارافین نامیده می گردد.شمع های پارافینی رنگ نشده و بدون عطر بی بو و سفید متمایل به آبی هستند.
تاریخچه
برای اولین بار توسط کارل رایشنباخ در آلمان در سال 1830 ساخته شد و پیشرفت بزرگی را در فناوری شمع‌سازی نشان داد، زیرا تمیزتر و قابل اطمینان‌تر از شمع‌های پیه می‌سوخت و تولید آن ارزان‌تر بود.در شیمی، پارافین مترادف با آلکان استفاده می گردد که نشان دهنده هیدروکربن هایی با فرمول کلی CnH2n+2 است. این نام از لاتین parum (“بسیار کم”) + affinis برگرفته است که به معنای “فقدان میل جنسی” یا “عدم واکنش پذیری” است که به ماهیت غیر واکنشی پارافین اشاره می کند.
ویژگی
موم پارافین بیشتر به صورت جامد سفید، بی بو، بی مزه و مومی شکل است که نقطه ذوب معمولی آن بین 46 تا 68 درجه سانتی گراد (115 تا 154 درجه فارنهایت) است.و چگالی حدود 900 کیلوگرم بر متر مکعب دارد.
در آب نامحلول است، اما در اتر، بنزن و استرهای خاصی محلول است. پارافین تحت تأثیر اکثر معرف های شیمیایی رایج قرار نمی گیرد اما به راحتی می سوزد.گرمای احتراق آن 42 MJ/kg است.پارافین واکس یک عایق الکتریکی عالی که دارای مقاومتی بین 1013 تا 1017 اهم متر است.این تقریباً از همه مواد دیگر به جز برخی پلاستیک ها (به ویژه تفلون) بهتر است. این یک تعدیل کننده موثر نوترون است و در آزمایشات جیمز چادویک در سال 1932 از آن برای شناسایی نوترون استفاده کرد.